ஆவேசம் ஒன்று

பொய்மொழியின்
நுண்ணிழைகளினால்
ஆன நெசவு
பெயரிடாத விலங்கின் நரம்புகளாய்
என் நாளங்களில் இணைய
கண்கள் செருகி
உடல் முறுக்கி
ஊளையொன்று
புறப்பட்டது
அந்தகாரத்திலிருந்து

ஓநாயின் உருவம் பெற்ற
அந்த ஊளை
தேடி தேடிக்
கிழித்தது உன்
செவிப்பறைகளை

சிவந்த என் கண்கள் மின்ன
நீண்ட என் நாக்கு
உன் செவிப்பறைக் குருதியை நக்க
உன் வன்மம் இனி அறியாது
என் நுண் இசையை
என்றவாறே
மேலும் பயணிக்கிறது
என் ஊளை