Monday, September 19, 2011

மேனா மினுக்கி வால்


டாம் பூனையாய் இருப்பதற்கே தகுதியில்லாதவனா இருக்கிறான். சதா காதல் வயப்பட்டிருக்கிறான். இந்தக் குட்டி எலி ஜெர்ரியைப் பிடிக்கத் துப்பில்லை இந்த லட்சணத்தில் காதல் வேறு, வெண்டைக்காய். சுத்த துப்பு கெட்ட கழுதை. இதில் மீசை முறுக்கு வேற மேனா மினுக்கி வால் வேற. ஹே அடங்குடே. 
ஜெர்ரி உலகாயுதம் தெரிந்தவன். எல்லாப்பக்கமும் அவனுக்கு வளைகள் திறந்திருக்கின்றன. டாம் மூக்கிடித்து சுருண்டு பந்தாய் விழுந்து செமத்தியாய் அடி வாங்கும் இடங்களிலெல்லாம் கூட ஜெர்ரி நுழைந்து ஓடுவான் ஜெயித்துவிடுவான். வயலின் வாசிப்பான். 
டாம் ஜெர்ரியை துரத்திக்கொண்டேயிருக்கிறான். இதுதான் முதல் வாக்கியமாக இருந்திருக்க வேண்டும். ஜெர்ரி மாட்டினாலும் டாம் அவனை ஒன்றும் செய்வதில்லை. அப்புறமும் ஏன் டாம் அவனை துரத்திக்கொண்டேயிருக்கிறான்? பூனை எலியைத் துரத்துவதுதானே இயற்கையின் விதி? அதுதானே தர்மம்? 
ஜெர்ரி அப்படி ஒன்றும் நல்ல பயலாகவும் தெரியவில்லை. பெரிய கர்வி. சந்து கிடைத்த இடங்களில் எல்லாம் சிந்து பாடிவிடுகிறான். உல்லாசி வேறு இந்தப் பயல். டாம் நகத்தைத் தீட்டாமல் என்ன செய்வான்? டாம் பலவான் ஜெர்ரி பலவீனன். ஆனாலும் பலவீனன் தான் வெல்வான். வென்றுகொண்டேயிருப்பான். ஜெர்ரி எந்த அவதார மயிரும் இல்லை. 
ஜெர்ரி ஜெயிக்கும்போது நாமெல்லோருமே வெற்றிக்களிப்பில் சிரிக்கிறோம். டாம் பாவம்தான் ஏன் இவன் துள்ளி குதித்து இயற்கையிலிருந்து கார்டூனுக்குள் வந்தான்? வெளியிலேயே சாகவாசமாய் எலியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தான் என்றால் வாழ்பனுபவமாக எஞ்சியிருப்பான். வேறென்ன கிடைத்திருக்கும். வேறென்னதான் கிடைக்கும். வேறென்னதான் வாழ்பனுபவத்திலிருந்து கிடைக்கும்?
அது சரி, டாமையும் ஜெர்ரியையும் கார்டூனில் பார்த்தபோது நீ என்ன செத்தாபோயிருந்தாய்? வாழவில்லை? 
டாமும் ஜெர்ரியும் தொடர்ந்து ஓடிக்கொண்டேயிருக்கிறார்கள். நம் அனுபவங்களை விட்டு.
எஞ்சுவது என்னமோ மேனா மினுக்கி வால்தான்.


1 comment:

manjoorraja said...

ஆனாலும் பார்க்கும் போதெல்லாம் ஏதோ ஒரு சந்தோசம் கிடைக்கின்றதே!